Met de Bodyguard in de download en Spotify aan met een selectie van de beste hits van Whitney Houston schrijf ik dit stuk. Alweer een wereldster, welke was uitgerangeerd, die heeft verloren van zichzelf. De laatste berichten spreken niet van een misdrijf maar de politie heeft wel het dochtertje angstvallig snel weggehouden van de badkamer, alsof het beeld verschrikkelijk moest zijn.
Nu is het beeld van een overledene natuurlijk altijd vreselijk, maar zou ze zichzelf iets hebben aangedaan, is ze per ongeluk uitgegleden of is de laatste snuif toch teveel geworden. We weten het nog niet, maar dat de levensstijl van mevrouw Houston niet erg bevorderlijk voor haar gezondheid was dat is wel bekend.
Wat is er toch met roem, maakt dat ook een soort stofje vrij waar je verslaafd aan kan raken. Dat als de roem over is je toch weer die kick wil hebben, welke je dan gaat zoeken in bijvoorbeeld drugs? In plaats van volle arena’s volle neuzen?
De afgelopen twee jaren ging Amy Whinehouse, maar ook zeker een Michael Jackson, haar al voor. Ook ooit wereldberoemd maar toen de roem weg was is de zelfvernietiging gestart. Om nog maar niet te spreken over Kurt Cobain, Jimi Hendrix, Janis Joppelin of Ol’ Dirty Bastard (Wu-Tang Clan). Zelfs Cleopatra heeft zelfmoord gepleegd. Waarom gaat het toch steeds mis?
Kijk naar de generatie wereldsterren die net een beetje aan het uitrangeren zijn. Een Britney Spears en Christina Aguilera. Britney zal ook niet een lang en gelukkig leven gaan leiden na dat de beroemdheid over is. De afgelopen jaren heeft die al alle dingen gedaan die nou niet echt bepaald heel bevorderlijk zijn voor je lijf en ook niet echt een toonbeeld zijn van een goeie mama voor de kids. Terwijl een Christina Aguilera juist wel zich er goed doorslaat. Waarom is dat? Het zijn beide wereldsterren, die nu toch iets minder ‘ hot ‘ zijn. En de ene kan er beter mee omgaan dan de ander…
Ja heb ik het antwoord, nee. Heb ik de oplossing? Nee. Heb je iets aan deze tekst? Nee. Ik verbaas me er alleen over. Roem is kennelijk zo gevaarlijk dat sommigen ertegen beschermd moeten worden. Maar dat doen we juist niet, iedereen moet tegenwoordig bekend en beroemd zijn. Was het niet eerst met Big Brother dat elke gek op tv zou moeten kunnen? Dit waren dan nog volwassenen (qua leeftijd dan (nee niet de geestelijke leeftijd)). Maar tegenwoordig hebben we dat praatprogramma van gezellige Jochum, praatjesmakers en sinds kort The Voice kids. WTF doen we onze kids aan.
Als volwassenen al niet tegen de druk van de roem kunnen, moeten we dan niet onze kids hier ver buiten houden! Levensgevaarlijk! ‘ Ach het is wel leuke televisie ‘. Nou ik zie de krantenkoppen al voor me, Kids doorgedraaid na innemen twee zakken fruittella of Doktertje spelen loopt bij The Voice kids verliezer volledig uit de hand… Hoe kwamen we hier ook alweer op…
Oh ja I will always love you
If I should stay
I would only be in your way
So I’ll go, but I know
I’ll think of you
Every step of the way
Sterkte aan de familie en veel plezier bij het kijken naar de Bodyguard, want die ga je stiekem echt wel kijken deze week… Another one bites the dust.
Wie is de volgende? Britney Spears, Macaulay Culkin is al een redelijk end op weg, Justin Bieber, The Jonas Brothers, de jongens van Hanson? Als wij ze nou gaan zien als gewone jongens of meisjes, die leuk kunnen zingen maar meer ook niet. Ze doen hun kunstje, wij waarderen dat, ze kunnen leuk verdienen maar thats it. Geen sterren, niet verafgoden. Wellicht dat het dan in de toekomst beter gaat!
Rest
In
Peace
Whitney